เป็นเวลานับพันปีแล้วที่มนุษย์ใฝ่ฝันที่จะกระโดดข้ามขีดจำกัดทางชีววิทยาของเรา ตั้งแต่ข้อจำกัดทางสติปัญญาและร่างกายตามธรรมชาติไปจนถึงความตายของเรา แต่ตอนนี้ตามที่นักวิจัยและนักอนาคตศาสตร์บางคนกล่าวว่าเราอาจอยู่บนจุดสูงสุดของการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งอาจเปิดโอกาสให้เราแต่ละคนก้าวข้ามขอบเขตเหล่านี้และมีชีวิตที่ยืนยาวและแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ทุกคนที่อยู่ก่อนหน้าเราถึงกระนั้นการสำรวจของ Pew Research Center เกี่ยวกับการยืดอายุขัยและการพัฒนามนุษย์แสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่ในสหรัฐฯ จำนวนมากไม่พร้อมที่จะยอมรับความเป็นไปได้เหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นในชีวิตของตนเองหรือในสังคมในวงกว้าง
ในการสำรวจของเราในปี 2013 เกี่ยวกับการยืดอายุขัย
แบบถอนรากถอนโคน 56% ของผู้ใหญ่กล่าวว่าพวกเขาไม่ต้องการมีชีวิตอยู่อย่างน้อย 120 ปี ซึ่งถือเป็นขีดจำกัดสูงสุดในปัจจุบันของอายุขัยของมนุษย์ ในทำนองเดียวกัน ประมาณสองในสามของผู้ใหญ่ในการสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาของมนุษย์ ในปี 2559 กล่าวว่าพวกเขาไม่ต้องการฝังชิปสมองเพื่อปรับปรุงความสามารถทางความคิด (66%) หรือเลือดสังเคราะห์เพื่อเพิ่มความสามารถทางกายภาพ (63%) ผู้ใหญ่ชาวอเมริกันค่อนข้างเปิดรับความเป็นไปได้ในการใช้การตัดต่อยีนเพื่อลดความเสี่ยงต่อโรคร้ายแรงในทารก โดย 48% บอกว่าพวกเขาจะสนใจ แต่อีกจำนวนใกล้เคียงกัน (50%) บอกว่าพวกเขาไม่ต้องการใช้เทคโนโลยีนี้กับ ลูกของพวกเขา
สำหรับคนจำนวนมาก ความก้าวหน้าที่อาจเกิดขึ้นทั้งสองยังทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมที่เพิ่มขึ้น สองในสามของผู้ตอบแบบสำรวจเกี่ยวกับการยืดอายุขัยแบบถอนรากถอนโคนคิดว่าตัวเลือกนี้จะมีให้สำหรับคนร่ำรวยเท่านั้น อย่างน้อยหลายคนในการสำรวจการเสริมพัฒนาการของมนุษย์ก็แบ่งปันข้อกังวลนี้ โดยกล่าวว่าการก้าวไปข้างหน้าด้วยเทคโนโลยีเกิดใหม่สามอย่างที่สรุปไว้ในแบบสำรวจ – การปลูกถ่ายสมอง เลือดสังเคราะห์ และการตัดต่อยีนสำหรับทารก – จะเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันเพราะพวกเขาจะใช้ได้เฉพาะกับผู้ที่ มีความเป็นอยู่ที่ดี
ผู้ใหญ่ชาวอเมริกันสองในสามกล่าวว่านักวิทยาศาสตร์จะเสนอเทคโนโลยีการยืดอายุก่อนที่จะเข้าใจผลกระทบของพวกเขาอย่างถ่องแท้ อีกครั้ง ความระแวดระวังนี้ตรงกันและเกินกว่าการสำรวจการปรับปรุงของมนุษย์ ผู้ใหญ่มากกว่า 7 ใน 10 คนกล่าวว่าสมอง เลือด และยีนจะถูกนำไปใช้ก่อนที่ผลของมันจะถูกเข้าใจอย่างถ่องแท้
แม้ว่าการสำรวจทั้งสองจะแยกจากกัน
แต่ก็มีการเชื่อมโยงกันตามหัวข้อ เนื่องจากความพยายามในการวิจัยเพื่อยืดอายุขัยของมนุษย์อย่างมากและเพื่อ “ปรับปรุง” มนุษย์นั้นเกิดขึ้นควบคู่กันไปและบางครั้งก็เกิดขึ้นพร้อมกัน ในความเป็นจริงเส้นแบ่งระหว่างสองพื้นที่มักจะเบลอ นักวิทยาศาสตร์และผู้สนับสนุนหลายคนที่ต้องการสร้างคนให้แข็งแรงขึ้นและฉลาดขึ้นก็ต้องการทำให้พวกเขามีสุขภาพแข็งแรงขึ้นและมีอายุยืนยาวขึ้นด้วย และผู้ที่ทำงานเพื่อเพิ่มอายุยืนและจำกัดผลกระทบของความชราในมนุษย์ก็มักจะต้องการเพิ่มขีดความสามารถของพวกเขาเช่นกัน
ความแตกต่างที่น่าสนใจประการหนึ่งระหว่างงานสำรวจความคิดเห็นของเราเกี่ยวกับการยืดอายุและการพัฒนามนุษย์นั้นเกี่ยวข้องกับปัจจัยที่เอื้อต่อมุมมองเหล่านี้ ปรากฎว่าศาสนามีบทบาทสำคัญในการผลักดันความกังวลของผู้คนเกี่ยวกับการปรับปรุงของมนุษย์มากกว่าการยืดอายุขัย ตัวอย่างเช่น ในบรรดาผู้ที่นับถือศาสนาสูง (อิงตาม ดัชนีของมาตรการทั่วไป ) มีเพียง 24% ที่กล่าวว่าพวกเขาต้องการการเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจ เทียบกับ 44% ของผู้ที่มีความมุ่งมั่นทางศาสนาในระดับต่ำ ช่องว่างที่คล้ายกันเกิดขึ้นเมื่อถามทั้งสองกลุ่มนี้เกี่ยวกับการตัดต่อยีนและเลือดสังเคราะห์
การสำรวจการยืดอายุไม่ได้ใช้ดัชนีความมุ่งมั่นทางศาสนาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ในบรรดาผู้ที่เข้าร่วมพิธีนมัสการทุกสัปดาห์หรือมากกว่านั้น 33% กล่าวว่าพวกเขาต้องการการรักษาเพื่อยืดอายุของพวกเขา เช่นเดียวกับ 36% ของผู้ที่แทบไม่เคยไปหรือไม่เคยไปโบสถ์เลยและพูดแบบเดียวกัน
