ที่ COP26 ในกลาสโกว์ การแทรกแซงงานศิลปะสาธารณะอยู่ที่ Govan Graving Docks ตรงข้ามกับโซนตัวแทนหลัก NO NEW WORLDS ที่พลาดไม่ได้ของ Still/Movingเป็นผลงานข้อความและแสงที่สลับระหว่างการวนซ้ำเก้าคำของคำสามคำในชื่อเรื่อง ตามที่ศิลปิน Leonie Hampton อธิบายคุณภาพการเขียนซ้ำได้ของ NO NEW WORLDS รวบรวมแนวคิดที่ว่าหากเราต้องการเปลี่ยนแปลงอนาคต เราต้องจัดการกับเรื่องราวที่เราบอกตัวเองเกี่ยวกับอดีต ปัจจุบัน และอนาคตของเรา
งานศิลปะนี้สะท้อนและตอบสนองต่อ โครงการ Cape Farewell
อันทรงพลังของ David Buckland ซึ่งทำขึ้นสำหรับ Paris COP21 ในปี 2015 ซึ่งมีการฉายภาพ “Another World is Possible” ลงบนภูเขาน้ำแข็งที่กำลังละลาย
เป็นการสรุปความตึงเครียดที่เกิดขึ้นระหว่างสังคมในวงกว้างและผู้นำระดับโลกที่มาเยือนการประชุมครั้งนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ และเป็นคำวิงวอนอย่างสิ้นหวังสำหรับความมุ่งมั่นทางการเมืองที่สำคัญในการดำเนินการ
ปัจจุบันศิลปะกลายเป็นงานถาวรในการประชุมด้านสภาพอากาศของสหประชาชาติ ในปารีส ArtCOP21 ได้เห็นเหตุการณ์ประมาณ 400 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน 46 ประเทศ ในปีนี้ การปรากฏตัวของศิลปินจะรวมตัวกันที่Climate Fringeซึ่งเป็นชื่อที่อ้างอิงถึงเทศกาล Edinburgh Fringe
Climate Fringe ผู้จัดงานอ้างว่า ” ดำเนินการโดยภาคประชาสังคมเพื่อประชาสังคม ” และกิจกรรมแบบตัวต่อตัวจะเข้าร่วมโดยศูนย์กลางออนไลน์ที่มีเนื้อหาที่ชุมชนสร้างขึ้น รวมถึงการบรรยาย นิทรรศการ งานศิลปะสาธารณะ การฉายภาพยนตร์ และการอ่านบทกวี
แต่ศิลปะสามารถทำอะไรได้บ้างในการประชุมทางการเมืองที่มีเดิมพันสูง ทุกอย่างและไม่มีอะไรขึ้นอยู่กับคนที่คุณถาม
Kathy Jetn̄il-Kijinerกวีและทูตด้านสภาพอากาศของหมู่เกาะมาร์แชลล์กำลังรายงานจากกลาสโกว์สำหรับ Yahoo เธอไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับการเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศ ที่การประชุม COP21 ในปารีส เธอท่องบทกวีของเธอ2 Degreesโดยอธิบายว่าความแตกต่างเพียงครึ่งองศาจะสร้างความแตกต่างอะไรให้กับความอยู่รอดและอำนาจอธิปไตยของประชาชนของเธอ
สำหรับผู้ที่ไม่คุ้นเคยกับกลอุบายอันลึกลับของการทูตด้านสภาพอากาศ
เสียงเช่นเธอมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจว่าอะไรคือความเสี่ยง แต่ศิลปินไม่ได้อยู่ที่โต๊ะเจรจา พวกเขาไม่ได้เป็นผู้ตัดสินใจ แล้วพวกเขาจะหวังว่าจะทำอะไรให้สำเร็จได้บ้าง?
ศิลปินสามารถสร้างความตระหนัก ทำให้รายงานทางวิทยาศาสตร์ที่ซับซ้อนสามารถเข้าถึงได้และจับต้องได้
ตัวอย่างเช่น ภาพวาดของศิลปิน Waanyi Judy Watson ซึ่งเป็นค่าเฉลี่ยอุณหภูมิผิดปกติของออสเตรเลีย (ปี 2021) ล้างกราฟแท่งทางสถิติด้วยเฉดสีเขียวที่แสดงออก สร้างใหม่ และมีความหวัง เพื่ออ้างอิงถึงการเติบโตของ K’gari (เกาะเฟรเซอร์) หลังไฟป่าในฤดูร้อนสีดำ ที่งานแสดงล่าสุดของสถาบันศิลปะสมัยใหม่บริสเบนเรื่อง On Fireผลงานของวัตสันนั้นตรงกันข้ามกับก้อนถ่านบนแท่น
ศิลปินทำมากกว่าแค่บอกเราว่ามีปัญหา พวกเขาสามารถเพิ่มความแตกต่างเล็กน้อยให้กับเครือข่ายที่ซับซ้อนของปัญหาที่เชื่อมต่อถึงกันที่เราเผชิญอยู่ พวกเขาสามารถบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการสูญเสีย ความเป็นไปได้และการเปลี่ยนแปลงทั้งในและนอกโลกศิลปะ
บางคนเช่นกลุ่ม Brandalism มีเป้าหมายเพื่อมีอิทธิพลต่อการดำเนินการทางการเมือง หลังจากเหตุไฟไหม้ฤดูร้อนที่ทำลายล้างในออสเตรเลียในปี 2562-2563 พวกเขาได้สร้างHow’s the Serenity? , การแทรกแซงศิลปะแบบกองโจรด้วยโปสเตอร์ที่เชื่อมโยงกับไฟ การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ และความเฉยเมยทางการเมือง โปสเตอร์เหล่านี้ถูกติดไว้ในลักษณะ “ต่อต้านการโฆษณา” ที่กัดกร่อนทั่วทั้งเมลเบิร์น ซิดนีย์ และบริสเบน
ในเมืองกลาสโกว์และเมืองอื่นๆ ทั่วสหราชอาณาจักรและยุโรป แคมเปญบิลบอร์ดมุ่งเป้าไปที่โฆษณาชวนเชื่อที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมของ NatWest ผู้สนับสนุนหลักของCOP โปสเตอร์เหน็บแนมที่ไม่ถูกลงโทษอีกหลายร้อยแผ่นได้ยึดป้ายรถเมล์และป้ายโฆษณา โดยมุ่งเป้าไปที่แผนการชดเชยคาร์บอนขององค์กร และนโยบายสภาพอากาศที่น่าสงสัยของBarclays , ShellและHSBC
ปัญหาหนึ่งคือความท้าทายของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้ลดลงเหลือเพียงผู้รับมอบฉันทะที่เรียบง่าย เราไม่ควรปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศเกิน 350 ส่วนในล้านส่วน แม้ว่าจะมีคาร์บอนไดออกไซด์สูงถึง 420ppmและยังอยู่ในทิศทางที่สูงขึ้นอย่างน่าใจหาย
อีกทางหนึ่ง ภาพอาร์เคเดียนของอนาคตที่ปลอดภัยต่อสภาพอากาศดูเหมือนจะเป็นการปฏิเสธอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับความปั่นป่วนของการเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะมาถึง อนาคตที่แข่งขันกันกลายเป็นเรื่องยากขึ้นเรื่อย ๆ ในการสร้างภาพ และระดมคนที่อยู่เบื้องหลังหรือต่อต้าน
เราเชื่อว่าหนทางข้างหน้าสำหรับศิลปะภูมิอากาศไม่ใช่การจินตนาการถึงอนาคตที่เลวร้ายหรืองดงาม แต่เป็นการร่างเส้นทางที่จะพาเราไปถึงจุดนั้นแทน
หากไม่มีภาพวาดที่ดึงดูดสายตาอย่างรวดเร็วของ Molly Crabapple การแสดงภาพและทำให้ข้อเสนอที่ซับซ้อนของ Alexandria Ocasio-Cortez ที่เข้าถึงได้สำหรับข้อตกลงใหม่ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ผู้คนจะรับฟังหรือไม่ พวกเขาจะเข้าใจไหม?
